In dit artikel bekijkt Musement acht van de beroemdste schilderijen van Frida Kahlo. Welke vind jij het meest bijzonder?
Frida Kahlo (1907-1954) was een icoon, niet alleen vanwege haar kleurrijke Tehuana-kostuums en haar kenmerkende wenkbrauwen, maar ook vanwege haar persoonlijkheid, wat resulteerde in grote kracht en intelligentie. Frida had een kort en intens leven (ze stierf op 47-jarige leeftijd). Ze vertegenwoordigde haar lijden in haar kunstwerken, waardoor ze de meest internationaal bekende Mexicaanse schilder was.
“Ik schilder bloemen zodat ze niet doodgaan”, legt Frida Kahlo uit. De hoge gevoeligheid van de kunstenares uit Coyoacán wordt weerspiegeld in al haar foto’s, wat resulteerde in een zeer persoonlijk en metaforisch werk. Hieronder bekijken we acht van de belangrijkste schilderijen van Frida Kahlo.
1. De twee Frida’s, 1939
De twee Frida’s, een van haar meest representatieve werken, is een van de grootste schilderijen van Frida Kahlo en is er een waarin ze haar lijden bijzonder duidelijk uitdrukt. Ze schilderde het kort na haar scheiding van Diego Rivera. Aan de rechterkant zien we de Frida op wie Diego ooit verliefd werd en links zien we kunstenares Frida met een gebroken hart, die scheidde van Diego. Frida probeerde deze dualiteit echter te redden door de blootgestelde harten van de twee Frida’s met elkaar te verbinden. Dit kan worden geïnterpreteerd als een poging om de twee versies van zichzelf met elkaar te verzoenen.
Waar: Museo de Arte Moderno, Mexico-Stad
2. Zelfportret met een doornkraag, 1940
In dit zelfportret presenteert Frida zichzelf in traditionele Mexicaanse kleding en met een christelijke doornenkroon als kraag. Deze kraag symboliseert de pijn die ze voelde door de scheiding van Diego Rivera. Aan de halsband hangt een dode kolibrie (een gelukssymbool) en op haar linkerschouder zit een zwarte kat (een symbool van ongeluk) die de kolibrie probeert te vangen. Op haar rechterschouder zit een aap (symbool van de duivel), die Diego vertegenwoordigt en dezelfde onverschillige houding vertoont die Frida zag van haar ex-man. Ondanks alles besluit Frida zichzelf in dit schilderij te schilderen om haar aanwezigheid op te eisen.
Waar: Museum of Fine Arts, Boston
View this post on Instagram
3. De gebroken zuil, 1944
Met een leven dat werd gekenmerkt door gezondheidsproblemen door een verkeersongeval op 18-jarige leeftijd (ongeveer dertig operaties getuigden ervan), moest Frida een stalen korset dragen om haar romp te ondersteunen. Op dit schilderij zien we de linten van het korset en talloze spijkers die haar lichaam doorboren. Een spijker gaat zelfs door haar hart, wat duidelijk maakt dat haar pijn niet puur fysiek was. Met tranen in haar ogen openbaart Frida zich aan ons als een geïsoleerde vrouw met een “gebroken” lichaam en ernstig lijden.
Waar: Dolores Olmedo Collection, Mexico-Stad
4. Zelfportret met fluwelen jurk, 1926
“Ik schilder zelfportretten omdat ik zo vaak alleen ben. Ik schilder mezelf omdat ik de persoon ben die ik het beste ken.” Dit citaat van Frida Kahlo legt uit waarom haar werk zoveel zelfportretten bevat. Het zelfportret in een fluwelen jurk is echter iets speciaals, aangezien het het eerste was in deze uitgebreide serie. Het toont Frida als een Botticelli Venus. Ze schilderde de foto als cadeau voor Alejandro Gómez Arias. De twee waren net gescheiden en dankzij het kunstwerk kon ze zijn liefde herwinnen. Op de achterkant van het schilderij schreef ze: “Vandaag is nog steeds”.
Waar: privécollectie
5. Henry Ford Hospital, 1932
Door de gevolgen van het ongeval kon Frida geen kinderen krijgen. Dit schilderij vertegenwoordigt een van haar ergste periode toen ze in 1932 een miskraam kreeg. Dit gebeurde in een ziekenhuis in Detroit, waaraan het werk zijn naam dankt. Frida schilderde zichzelf naakt en huilend, omringd door bebloede lakens. Zes verschillende “navelstrengen” komen uit haar buik. Een van hen is de baby die ze net heeft verloren. De anderen vertegenwoordigen haar “kwellingen”, zoals haar bekken, waardoor ze geen gezonde zwangerschap kon krijgen, en een slak, die het langzame verlies van het kind symboliseert.
Waar: Dolores Olmedo Museum, Mexico-Stad
6. Zelfportret met los haar, 1947
Dit zelfportret is een ander voorbeeld van Frida Kahlo’s aanspraak op identiteit. Ze schilderde zichzelf op 37-jarige leeftijd in haar geboortehuis in Coyoacán en voor een keer niet met haar vastgebonden. Diego hield zo veel van haar losse, zwarte haar dat ze het in dit werk overdreef. Hoewel ze op dat moment een slechte gezondheid had, heeft ze een ontspannen uitdrukking op haar gezicht.
Waar: Des Moines Art Center, Iowa
7. Zelfportret op de grens tussen Mexico en de VS, 1932
In het werk Zelfportret op de grens tussen Mexico en de VS presenteert Frida zich tussen twee tegengestelde werelden. Enerzijds haar thuisland Mexico met een warm landschap en typisch Mexicaanse symboliek en anderzijds de VS, een land waar ze al drie jaar woonde toen ze dit schilderij schilderde. Een wereld gedomineerd door de natuur staat in contrast met een wereld gedomineerd door technologie. Ze zijn alleen aangesloten via een elektriciteitsgenerator aan de Amerikaanse kant, die zijn energie haalt uit de Mexicaanse bodem. Frida staat op een voetstuk tussen de twee werelden met een Mexicaanse vlag in haar hand, waarmee ze laat zien dat ze trouw blijft aan haar roots.
Waar: Collectie María Rodríguez de Reyero, New York
8. Het gewonde hert, 1946
De laatste in deze lijst van schilderijen van Frida Kahlo toont een hert met Frida’s gezicht gewond door verschillende pijlen. Hiermee drukte ze haar hevige rugpijn uit, die door geen enkele operatie kon worden verlicht. Zelfs de langverwachte procedure in New York, die ze onderging in hetzelfde jaar waarin ze deze afbeelding schilderde, kon haar niet redden. Als gevolg hiervan raakte ze in een depressie die haar ertoe bracht schokkende werken zoals deze te maken.
Waar: privécollectie